در مصائب حضرت زهرا(س)بعد از رحلت پیامبر(ص)

(بند اول)

تا درِ بیت الحرام از آتش بیگانه سوخت

کعبه ویران شد حرم از سوز صاحبخانه سوخت

شمع بزم آفرینش با هزاران اشک و آه

شد چنان کز دود آهش سینه کاشانه سوخت

آتشی در بیتِ معمورِ ولایت شعله زد

تا ابد زان شعله هر معمور و هر ویرانه سوخت

آه از آن پیمان شکن کز کینه خمّ غدیر

آتشی افروخت تا هم خُمّ و هم خمخانه سوخت

لیلی حُسن قِدَم چون شوخت از سر تا قَدَم

همچو مجنون عقل رهبر را دل دیوانه سوخت

گلشن فرّخ فر توحید آن دم شد تباه

کز سَموم شرک آن شاخ فرزانه سوخت

گنج علم و معرفت شد طعمه افعی صفت

تا که بیداد دونان گوهر یکدانه سوخت

حاصل باغ نبوّت رفت بر باد فنا

خرمنی در آرزوی خام آب ودانه سوخت

کرکس دون پنجه زد بر طاووس ازل

عاملی از حسرت آن جلوه مستانه سوخت

آتشی، آتش پرستی در جهان افروخته

خرمن اسلام و دین را تا قیامت سوخته

(الهم العن جبت والطاغوت)